Przewlekła choroba nerek

Podstawową rolą nerek jest usuwanie z krwi toksyn i nadmiaru wody. Nerki pomagają kontrolować ciśnienie tętnicze, produkować czerwone ciałka krwi oraz utrzymać w zdrowiu nasze kości. Jeśli stopniowo tracą swą czynność, mówimy o przewlekłej chorobie nerek (PChN). Na ogół przebiega ona skrycie i często pozostaje niezauważona. PChN stanowi istotny problem zdrowotny. Szacuje się, że 1 osoba dorosła spośród 10 ma jakąś postać uszkodzenia nerek. Oznacza to, że problem dotyczy ok. 4 mln osób w Polsce.

Podstawą rozpoznania przewlekłej choroby nerek jest stwierdzenie ich uszkodzenia i/lub spadku filtracji kłębuszkowej, utrzymujące się przez okres dłuższy niż 3 miesiące. Uszkodzenie nerek definiuje się jako obecność nieprawidłowości morfologicznych lub markerów uszkodzenia, w tym nieprawidłowych wyników badań krwi, moczu lub badań obrazowych. PChN rozpoznaje się niezależnie od przyczyny, która ją spowodowała. Konsekwencją choroby jest postępująca utrata funkcji nerek, prowadząca do ich niewydolności, z koniecznością leczenia nerkozastępczego. W zależności od wartości filtracji kłębuszkowej wyróżnia się pięć stadiów zaawansowania choroby. Osoby z PChN są 10-krotnie bardziej narażone na ryzyko przedwczesnego zgonu z powodu choroby sercowo-naczyniowej (choroba wieńcowa, naczyniowo-mózgowa, naczyń obwodowych oraz niewydolność serca).

Przewlekła choroba nerek jest schorzeniem niebezpiecznym, ale wcześnie wykryta poddaje się leczeniu. Proste, rutynowe badanie moczu i krwi oraz ciśnienia tętniczego mogą ujawnić wczesne oznaki problemów z nerkami. Jeśli już wiemy o problemie, to można spowolnić, a nawet zatrzymać postęp choroby a także znamiennie zredukować chorobowość sercowo-naczyniową. Wobec znacznego rozpowszechnienia PChN i dużych kosztów leczenia, powstają programy zapobiegania, wykrywania i leczenia jej wczesnych stadiów.